In deze blog neem ik je mee terug naar ongeveer 10 jaar geleden. Ik was toen 40 jaar, getrouwd met twee kinderen, eigen huis en een goede baan in de jeugdzorg.
Ik was ook erg ongelukkig.
Niet dat ik dat toen besefte hoor, ik was gewoon één van de vele mensen die vastgeroest zaten in hun huisje-boompje-beestje dynamiek, en had totaal niet door hoe slecht het eigenlijk met me ging. Ik sportte minimaal 3 keer per week, soms meer, was desondanks 30 kilo te zwaar (120 kg, BMI: 32,3; ernstig overgewicht, obesitas) en niet fit. Als ik even op de bank zat, viel ik meestal in slaap.
Op een zeker moment was ik met mijn gezin in een dierentuin, en mijn oudste zoon, die toen een jaar of 13 geweest zal zijn, wilde samen met mij door een laag raam naar de ijsberen kijken. Ik moest daarvoor op mijn hurken. Dat lukte niet. Mijn buik zat in de weg, mijn knieën protesteerden, mijn hart ging tekeer en ik voelde mij stokoud.
Daar, op dat moment, besloot ik dat het tijd was voor een rigoureuze verandering van leefstijl.
Ik ging me verdiepen in gezonde voeding. Probeerde verschillende diëten, die allemaal hun voor -en nadelen hadden. Stopte met alle junkfood, heb zeker een jaar alleen maar koffie, thee en water gedronken. Gaandeweg leerde ik by trial and error het kaf van het koren te scheiden voor wat betreft de dieetgoeroes. Leerde wat voor mij werkte, en viel op die manier in een tijdsbestek van driekwart jaar zo’n kleine 40 kilo af (van 119 kg naar 83,5 kg).
Daarnaast stopte ik met de sporten die ik deed, wat voornamelijk vechtsporten waren, en ging me meer verdiepen in fitness en krachttraining. Ik begon met CrossFit en sloeg daar natuurlijk meteen in door… 7 x in de week trainen was geen uitzondering. Resultaat: ik werd zo overtraind als maar zijn kon. Hoewel mijn gewicht ondertussen dus wel weer gezond was, was ik nog steeds niet fit.
Ik was ook nog steeds niet gelukkig. Zat vastgeroest in mijn werk en had een slecht huwelijk. Opnieuw wist ik dat toen niet, maar werd ik me daar pas later van bewust.
Halverwege 2015, toen de bezuinigingen in de zorg op hun hoogtepunt waren, kreeg ik te horen dat ik niet meer nodig was bij mijn werkgever. Ik was bijna 45, zonder noemenswaardige opleiding (ik ben overal binnengerold op ervaring en motivatie, toen een MBO diploma nog voldoende was om een HBO functie te bekleden). Ik kreeg een half jaar om uit te werken. Houdoe en bedankt!
Ik heb, denk ik, een minuut getwijfeld wat ik in hemelsnaam moest en waar ik op mijn leeftijd, zonder papieren, ooit nog aan de bak zou komen. En na die minuut was het voor mij helder: Ik ga alleen nog maar doen wat ik leuk vind. En dat is: mensen laten bewegen en gezond maken. En niet meer in loondienst, maar als zelfstandige. Ik wil geen dag meer werken in mijn leven!
Vanuit het sociaal plan mocht ik mij, na veel gedoe en poot stijf houden, om laten scholen als personal trainer/fitness instructeur. Dat was stap 1....
Privé was het ook een turbulente tijd, want in dezelfde tijd dat ik mijn ontslag kreeg op mijn werk, besloten mijn toenmalige vrouw en ik dat de koek op was en dat we gingen scheiden. Ook dit besluit voelde op één of andere manier vreemd positief aan.
2016 werd daardoor een bizar jaar.
Naast alle privé perikelen solliciteerde ik m’n kop eraf. Binnen 3 maanden werd ik aangenomen op de universiteit van Tilburg als fitness-instructeur. Daarnaast ging ik groepstrainingen verzorgen bij een sportschool in Hilvarenbeek. Dat was stap 2…
Ondertussen was ik me meer gaan verdiepen in lifestyle factoren zoals stress en slaap.
Ik kwam tot de conclusie dat mijn fitheid veel meer te maken had met deze factoren dan met het sporten an sich. De stress werd al veel minder na mijn gedwongen ontslag en het verbreken van mijn relatie. Ik nam voldoende rust tussen mijn trainingen en zorgde ook voor een goede nachtrust door elke nacht minimaal 7 à 8 uur te slapen.
De kwaliteit van mijn leven ging met sprongen vooruit. Ik werd energiek, actief, vitaal en steeds sterker.
Op zakelijk gebied kwam ik iemand tegen, die vroeg of hij mij in kon huren als personal trainer. Daar zei ik natuurlijk geen neen tegen! Ik verliet de universiteit en nam afscheid in Hilvarenbeek en liet mezelf fulltime inhuren als personal trainer in ZZP-verband. Stap 3!
Na dit ruim 3 jaar met veel plezier en enthousiasme gedaan te hebben, is het nu tijd geworden om de volgende stap te nemen; Mijn eigen personal training studio. Stap 4…
Nu kan ik volmondig zeggen dat ik op mijn 50ste in de beste vorm van mijn leven ben. Fit, vitaal en sterk. En misschien wel het belangrijkste; Door het veranderen van mijn leefstijl en mindset ben ik gelukkiger dan ooit, woon ik samen met de allerliefste, heb ik geweldige kinderen en bonus kinderen en sinds kort, ook een bonus-kleinkind.
Mijn missie is om mensen fysiek en mentaal in hun kracht te zetten, zodat ze, net zoals ikzelf ervaren heb, het beste uit hun leven kunnen halen en daar ten volle van kunnen genieten. Maar ook weerbaarder worden tegen de uitdagingen die het leven biedt zoals ouder worden, en, zeker in deze tijd actueel, minder vatbaar voor (welvaarts)ziektes, virussen, etc.
Mijn motto is dan ook: BE THE BEST YOU CAN BE.
Via dit blog ga ik je informeren over leefstijl, voeding en training en andere zaken die met ‘leven’ te maken hebben. Tips, tricks en adviezen om het beste uit jezelf te halen met de mogelijkheden die jij hebt. Alles zo laagdrempelig mogelijk, zodat je het meteen in de praktijk kunt brengen.
Kan ik je helpen? Aarzel niet en neem contact op. Dat kan via e-mail: arcon@arconpt.nl of bel: 06 53 11 08 94.
Veel leesplezier!
3-2-1-Go!!
Arcon.
Commentaires